فسقلی های مامان

بدون عنوان

1390/7/21 9:08
نویسنده : سمیه مهدی جو
1,147 بازدید
اشتراک گذاری

سلام ني ني هاي من ! سلام كپل هاي ماماني . يكي يه بوس بدين به ماماني ماچ! واي كه چقدر خوشمزه بود بوستون . شما كه مي دونيد ماماني ديوونه وار دوستتون داره ، چرا نمي يان پيشش ؟ چرا بي تابش مي كنيد ؟ نمي دونم شايد بازم بايد صبر كنم .

چند روزه دوباره تموم صحنه هاي اون ماجرا دارن جلوي چشمام رژه ميرن . چند روزه كه دلم دوباره هواي بهدادم رو كرده . تا بهش فكر مي كنم اشكم بي اختيار جاري ميشه . همه ش به اين فكر مي كنم كه چقدر راحت بچه م از دستم رفت ! خيلي راحت ..... خدايا هنوزم سميه رو مي بيني ؟ هنوزم دوستش داري ؟ هنوزم مي شنويش ؟ تنهام نذار .

مي دونيد جوجوهاي من ! هر كس خودش تعيين مي كنه كه چطور زندگي كنه . بد يا خوب ؟ وقتي از شرايطي ناراضي هستيد ، تحملش نكنيد ، تغييرش بديد . جسارت و شهامت ايجاد تغيير رو داشته باشيد . حاضر نباشيد شرايطي رو تحمل كنيد فقط به دليل اينكه بهش عادت كردين ، كه دچار روزمرگي مي شيد . شايد بپرسيد چرا دارم اين ها رو بهتون ميگم . شايد يه روزي براتون تعريف كردم چرا ؟ ولي فعلا اين نصيحت رو از ماماني داشته باشيد تا بعد ! به خداي مهربون مي سپارمتون و روي ماهتون رو مي بوسم . عاششششششششششششقتونم .

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی

نظرات (1)

مامان امیر ناز
17 آبان 90 8:50
سلام عزیز همشهری نبینم غصه دار باشی؟ حالتو خوب می فهمم قبل امیرم یه بچه مو از دست دادم و همش از خدا می پرسیدم چرا؟اما عزیزم هر چیزی حکمتی داره بعدا فهمیدم اگه به دنیا می اومد کور می شد ایشالا خیلی زود یه کوچولوی ناز و سالم بهت می ده